فارگو برای مخاطبان سینما نام آشنایی است، نام یکی از تحسین‌شده‌ترین و کالت‌ترین فیلم‌های برادران کوئن در دهۀ نود است که جایگاه آنان را به عنوان فیلمسازان صاحب‌سبک بیش از پیش قوام بخشید. نخستین‌بار که سریال فارگو پخش شد به نظر می‌رسید که بازسازی فیلم کوئن‌ها در قالب یک مینی‌سریال باشد، که اتفاقاً برادران کوئن هم در سریال نقش مدیر را داشتند (و همچنان دارند). اما سریال فارگو حالا پس از گذشت پنج سال از پخش اولین فصلش و ساخته شدن چهار فصل به وسیلۀ خالق آن، نوآ هاولی، دیگر خود را به عنوان یک اثر مستقل، کامل و بی‌نیاز از سایۀ فیلم کوئن‌ها بر خود معرفی کرده است. سریال فارگو از فصل اول تا به امروز تغییرات زیادی در مجموعۀ بازیگران، فضاسازی، لوکیشن‌ها، روایت و فرم بصری داشته است. به نظر می‌رسد با استقبال خوب مخاطبان، منتقدین، قرار گرفتن در لیست برترین سریال‌های آی‌ام‌دی‌بی و موفقیت در فصل جوایز و به دست آوردن بودجه و توجه مناسب، سریال فارگو از تصویر سرد و واقع‌گرایانۀ جنایی-کمدی (مانند فیلم کوئن‌ها) به سمت داستان‌هایی با شخصیت‌های اصلی متنوع، فرم بصری با نورپردازی سبک‌پردازی‌شده و نماهای متعدد دوربین، تعدد لوکیشن و حتی موسیقیِ انتخابی رفته باشد و گسترده‌‌تر و پرخرج‌تر به روایت آدم‌های خاص و معمولی‌اش بپردازد. [...]
