به‌یقین مدرکی گواه بر این هست که روانشناسی، و بطور خاص برداشت‌های همه‌گیر از گفتار میان روانکاو و بیمار، نقشی مهم را در شیوه‌های ما برای تعریف، فهم و دگردیسی خویشتن‌های مدرنمان بازی می‌کند. از این گذشته، این فرایند در شماری از فیلم‌های سینمایی و سریال‌های تلویزیونی همچون این را تحلیل کن (Analyse This)، رو به نشان گروس (Grosse Point Blank) و سوپرانوها کاوش می‌شود، که همه‌ی آنها تبهکاران و گنگسترهای در حال ورود به‌ درون جهان به‌نسبت پیرامونیِ روان‌درمانی …

خورخه لوئیس بورخس فرآیندی را توصیف کرده که از طریق آن قصه‌ها موفق می‌شوند به جهان واقعی رسوخ کنند و حتی جایگزین آن شوند؛ می‌توانیم این فرآیند را «نشت به واقعیت» بنامیم. در داستان بورخس «تلون، اکبار ، اُربیس ترتیوس» حقایق جعلی درباره جهانی خیالی از یک مدخلِ دایره‌المعارف بسط می‌یابند تا اینکه جهان آشنا را پر می‌کنند، جهانی که در نهایت در آستانه غیرقابل تفکیک شدن از «تلونِ» درون داستان قرار می‌گیرد. البته هرگز این اتفاق نمی‌افتد، یا شاید …

پایان فیلم همشهری کین ــ نه آخرین تصویر که تابلو «ورود غریبه ممنوع» به پرچین مزرعه آویخته، بلکه آشکار شدن معنی رُزباد ــ یکی از معروف‌ترین صحنه‌های سینماست. این اظهارنظر تا ابد ادامه خواهد داشت، در موردش نوشته شده و تقلیدهای ناشیانه از روی آن ساخته شده است. من این صحنه را از بَرَم. با این‌ حال هر بار، مرا تحت تأثیر قرار می‌دهد. هر بار سورتمه را می‌بینم که در آتش انداخته شده، لرزشی در تنم حس می‌کنم. از …

رهایش کن به کارگردانیِ تامس بزوکا، در سال سینمایی‌ای که گذشت به یک فیلم نابه‌هنگام می‌ماند. عملاً تماشای فیلم‌های سال را به پایان برده بودیم که بی‌خبر، متین و آرام از گرد راه رسید. آن‌هم در زمانه‌ای که گویی ایدئولوژی‌های غالبِ روز، تقریباً یک‌تنه همۀ آثار را تحت‌شعاع درونمایه‌های شعاری خود قرار داده‌اند. پنداری رهایش کن خود نیز به جایگاه فعلی‌اش آگاه است. یک وسترن معاصر که رد و نشان دستاورد دهه‌های پیشینِ وسترن‌های کلاسیک در بطنش جای گرفته‌اند. با …