لید: مخمصه مایکل مان بیستوپنج ساله شد؛ ما هم تصمیم گرفتیم تا به این مناسبت بیستوپنج سالگی نقدی را جشن بگیریم که دیگر مثل خود فیلم کلاسیک محسوب میشود. ریچارد کامبز در سال ۱۹۹۶، به بهانه نمایش مخمصه، در فیلم کامنت تصویری از کارنامه مان به دست داد که امروز همچنان معتبر مینماید و بهتر از بسیاری تحلیلهای بعدی خطوط اساسی کارنامه این فیلمساز را ترسیم میکند. کامبز منتقدی است که با نقدش بر پلهای مدیسنکانتی به فیلمخانه آمد و …
الف: طرح داستانی فیلم در یک خط خلاصه میشود: ضدقهرمان قصه میخواهد به گنج برسد! هر طور شده و به هر قیمتی. آرایش غلیظ درست از همین نقطه فیلم مهم و متفاوتی میشود. از طرح داستانی بهغایت کلاسیک و در ژانرش و پایبندی به قواعد ژانر.
این حتماً در سینمای ما، سینمای محافظهکار ما، سینمایی بهغایت اسیر ایدئولوژی و پیامرسانی حاد (مطلقاً منظورم صرفاً فیلمهایی با نگاه معطوف به سیستم یا نهادهای قدرت نیست. نه! منظورم سینمایی است که پیامرسانی و رساندن ایده و …
در اوایلِ زن بیسر ورونیکا (ماریا اونتو) ــ کسی که عنوانِ فیلم به او اشاره دارد ــ درحالیکه دارد به دنبالِ تلفنش میگردد که تازه زنگ خورده، با ماشین به چیزی میزند. وقتی در یک نمای تقریباً طولانی به عقب نگاه میکنیم، به نظر سگ مردهای میآیدکه وسطِ جاده افتاده است
بزودی فستیوال کن 2020 آغاز میشود و شاهد ماراتن فیلمهای برگزیده امسال خواهیم بود. ولی بیایید قبل از آغاز این دوره جشنواره کن طی چند صفحه پیش رو نگاهی گذرا داشته باشیم به فستیوال سال گذشته. در گزارشهای قبلیام گفته بودم که هر فستیوال شهری، از جمله فستیوال فیلم، موقعیتی مکانی و زمانی ایجاد میکند که شهروندان و توریستها بتوانند آزادانه در یک دوره زمانی مشخص پیرامون یک موضوع یا رویداد گرد هم جمع شوند تا با هم آشنا شوند …
