دقایقی پیش از اکران روحِ پیتر سلرز (پیتر مداک) در بالکن طبقۀ پنجم پردیس چارسو ایستاده‌ام و با اشتیاق منتظرم تا به تماشای این فیلم در بخش پرتره بنشینم. فیلم عنوان کنجکاوی‌برانگیز و جذابی دارد، دیدن مستندی دربارۀ بازیگر انگلیسی دوست‌داشتنی قاعدتاً نبایستی خالی از لطف باشد. در بالکن ایستاده‌ام و برخی از تصاویر فیلم‌های پیتر سلرز را در ذهن به یاد می‌آورم. از اینجا، تهران یکسره در دورنمایی آلوده و هوایی تیره‌وتار فرو رفته است و به پایین که …
زودیاک هم مثل فیلم دیگری که پنجاه سال زودتر در سانفرانسیسکو فیلمبرداری شده، چندان بر عظمتش تأکید نمی‌کند. این به آن معناست که نه استاد تعلیق در سال 1958 و نه نابغه‌ی قلمرو دیجیتال در سال 2007 هدفشان خلق «سینمای هنری» نبود، اما با غرق شدنِ بی‌قیدوشرط در ماده‌ی خامِ بی‌واسطه‌شان و میل به کار خلاق با دستمایه‌ها به همان نتیجه رسیدند. هردو فیلمساز در ردیف وسواسی‌ترین کسانی هستند که تاکنون پشت دوربین ایستاده‌اند. چیزی در این داستان‌ها هست که …
کتایون شهابی، تهیه‌کننده و پخش‌کننده فیلم، سومین ایرانی‌ست که تا به حال توانسته است در جایگاه داوری فستیوال معتبر کن بنشیند. سال‌ها قبل مرحوم عباس کیارستمی و لیلا حاتمی هم توانسته بودند این جایگاه را کسب کنند. بنابراین تصمیم گرفتیم با ایشان درباره مسائل و مشکلات سینمای مستقل، حرفه پراهمیت پخش‌کنندگی فیلم و نیزتجربه باارزش داوری در فستیوال کن گفتگو کنیم.
بیگانه‌ی ریدلی اسکات (1979) مبتکرانه‌ترین نمایش ترسناک دوره‌ی خود بود و نقطه‌ی شروع روایتهای تازه‌ای که بعد از آن یکی پس از دیگری ظاهر شدند. اگرچه فیلم جدید او پرومتئوس نوعی قسمت قبلی (پریکوئِل) برای بیگانه است، ولی عنصر ترسناک تعدی به جسم و بلعیدن بدن که در بیگانه به‌وفور و با آن دقت و ظرافت وجود داشت، در اینجا در خدمت اهداف روایتی غول‌آسا قرار گرفته، و تا آنجا پیش می‌رود که آنرا هدف غایی حیات انسان می‌داند. منظور …
