وقتی ماجرای میکل‌آنجلو آنتونیونی در سال 1960 از راه رسید ــ در میان استقبالی پرهیاهو در کن در حالی ‌که بعضی از تماشاگران معترض می‌خواستند چیزی به‌ طرف پرده سینما پرتاب کنند ــ سینما از پیش داشت از جهات بنیادی دگرگون می‌شد. سازندگان فیلم‌های جذاب و شخصی که معمولاً به حاشیه رانده می‌شدند (استن براکیج، شرلی کلارک، نورمن مک‌لارن، اگر فقط به همین سه نام بسنده کنیم) کم‌کم توجه بینندگان و منتقدین بیشتری را به سوی خود جلب می‌کردند. فیلم …

با دویدن و هیاهوی بچه‌ها در میان شاخ‌و‌برگ درختان و جاده‌های جنگلی آغاز می‌شود و با دختر و پسری نوجوان که در چمنزار راه می‌روند پایان می‌یابد؛ در فاصله‌ی این سرخوشی‌های کودکانه و دلدادگی‌های نوجوانانه، فیلمی شکل می‌گیرد که دلبسته‌ی گذشته است و میراث، اما همزمان پرتحرک است و امروزی. اوقات تابستانی (2008)، در نگاه اول یک فیلم کوچک خانوادگی است که گرداگرد مرگ مادر خانواده، هلن (ادیث اسکوپ)، گسترش می‌یابد یا بهتر بگویم گرداگرد آنچه که از مادر باقی …

مقدمه: اگرچه شاید شهرت ویتوریو دسیکا به قصه‌های کلاسیکش از فقر و کشمکش در ایتالیای پس از جنگ منحصر مانده باشد (دزد دوچرخه و اومبرتو د.)، اما در کارنامه متنوعش که بیش از ۳۰ فیلم در مقام کارگردان و ۱۵۰ فیلم در مقام بازیگر را شامل می‌شود، چیزهای بسیارِ دیگری هست که شایسته توجه ماست. متن پیش رو می‌کوشد تا پرتوی بر این مواضعِ کمتر قدردیده کارنامه وی بیفکند.

با تماشای فیلم تازه‌ی اصغر فرهادی می‌توان چنین برداشت کرد که دیدگاه او به روابط زناشویی و نوع نگاهی که کاراکتر نمونه‌ای و تکرارشونده‌‌اش نسبت به زنان دارد، به همان سبک و شکل سابق امتداد یافته و حتی کم‌وبیش بدون تغییر خاصی، به خارج از مرزهای فرهنگی جامعه‌ی ایران هم تعمیم پیدا کرده است. نحوه‌ی پرداخت شخصیت ماری، مجموعه‌ی رفتارهایی که به او نسبت داده می‌شود و روابطش، بیش از هر چیز روابط زوج‌های آثار قبلی فرهادی را تداعی می‌کند. …