ویل رایت از نظریه‌پردازان حوزۀ ژانر در کتاب ششلول‌بندها و جامعه: مطالعۀ ساختاری وسترن (۱۹۷۵) پیرنگ‌های بنیادین ژانر وسترن را به چهار دسته تقسیم می‌کند: پیرنگ کلاسیک: داستان غریبه‌ای تنها که پا به شهری ناآرام می‌گذارد و دوباره نظم را برقرار می‌سازد. مثل: داج سیتی (مایکل کرتیس، ۱۹۳۹)، دوئل در آفتاب (کینگ ویدور، ۱۹۴۶) و شِین (جورج استیونز، ۱۹۵۳). پیرنگ روش‌های گوناگون انتقام: اشکال گوناگونی از پیرنگ کلاسیک با این تفاوت که اهداف و ارزش‌های قهرمان با جامعه در تعارض است. مثل: دلیجان (جان فورد، ۱۹۳۹)، مردی از لارامی (آنتونی مان، ۱۹۵۵)، نوادا اسمیت (هنری هاتاوی، ۱۹۶۶). [...]
