یکم: روز موش‌خرما ، (هارولد رمیس، 1993)
از استنلی کاول، فیلسوف و منتقد فیلم، خواستند یک فیلم را نام ببرد که بعد از سال 1971 ساخته شده باشد و به‌زعم او گذشت یک قرن را تاب بیاورد (تایمز، 1996). پاسخ داد: روز موش‌خرما. انتخاب عجیبی نیست برای یک فیلسوف که اندیشه‌های امرسون و نیچه (ایدۀ «بازگشت جاودان») را در آن می‌تواند ببیند. این نقل‌قول را من از این جهت آوردم که تأکید کنم کمدی رمانتیک‌ها علی‌رغم ظاهر مفرّح و مردم‌پسندشان چطور می‌توانند واجد پیچیدگی باشند. روز موش‌خرما محبوب‌ترین فیلم کمدی رمانتیک معاصر است برای من، دقیقاً به‌خاطر پیچیدگی غیرقابل وصفی که در هر بار دیدنْ سویۀ تازه‌ای از خود را آشکار می‌کند. فیل کانرز (بیل ماری) گزارشگر آب‌وهوا در تلویزیون است که برای تهیۀ یک گزارش به شهر کوچکی می‌رود و آن‌جا گیر می‌افتد. [...]
