روز سامر (2009) ساختۀ مارک وب، دوباره شروع کن (2013) ساختۀ جان کارنی و زنان قرن بیستمی (2016) ساختۀ مایک میلز، این سه فیلم، بدون هیچ ترتیبی به جز سال ساخت، بهترین فیلم‌های کمدی رمانتیک یا به قول فرنگی‌ها «رام-کام»هایی هستند که در دو دهۀ گذشته بیش از سایرین در ذهن من مانده‌اند. این یک انتخاب شخصی است، انتخابی دشوار که برای آن خودم را مجبور کردم فیلم‌هایی که کمدی رمانتیک هستند اما مثلا بار درام در آنها سنگین‌تر است کنار گذاشته شوند و برای همین خبری از سه‌گانۀ بی‌نظیر پیش از… ریچارد لینکلیتر نیست (تازه فیلم‌های این مجموعه از دهۀ 1990 وارد سینما شدند)، یا مثلاً با دلی رنجور عشق لایعقل پل توماس اندرسون را کنار گذاشتم چون حس کردم اگر بگویم کمدی رمانتیک است حق مطلب را دربارۀ فیلم ادا نکرده‌ام (و از طرفی مطمئن بودم یکی دو تن از دوستان فیلم را انتخاب می‌کنند)، و یا وال-ئی ساختۀ اندرو استنتن را کنار گذاشتم چون بیشتر عاشقانه‌ای بامزه است تا بخواهد از اصول کمدی رمانتیک پیروی کند. [...]