نه دو نام درخشان تقویم جشنواره‌ها در ماه سپتامبر، یعنی ونیز (قدیمی‌ترین جشنواره الف دنیا) و تورنتو (بزرگ‌ترین جشنواره آمریکای شمالی و فستیوال فستیوال‌ها) و نه ده‌ها مرور آثار و جشنوارۀ ریز و درشت نیویورک از اعتبار جشنواره فیلم نیویورک نکاسته‌اند. این اتفاق اواخر سپتامبر به «بوتیک» مشهور است و مانیفست غالب منتقدین نیویورکی محسوب می‌شود. کنت جونز منتقد و فیلمساز که ریاست جشنواره را از سال ۲۰۱۳ از ریچارد پنیا تحویل گرفته، دنیس لیم و فلورنس آلموزینی از مرکز فیلم لینکلن را در هیئت انتخاب فیلم‌ها همراهی می‌کند. ریچارد پنیا که از مرکز فیلم لینکلن به استادی دانشگاه کلمبیا رفت، اقبال سینمای ایران هم در فضای سینه‌فیلی نیویورک تیره شد و گادفری چشایر سال‌هاست سعی در بازیابی این مسیر دارد. [...]
