پس از پایان فستیوال کن 2017 و بازگشت به پاریس در سي‌ام ماه مي 2017 فرصت مناسبی دست داد تا گپ‌وگفتی با محمد حقیقت، منتقد و فیلمساز مقیم پاریس داشته باشم. محمد حقیقت را از سال‌های دور با گزارش‌های جشنواره‌اش که در مجله فیلم منتشر می‌شد می‌شناختم. او در عین حال سال‌ها به عنوان مشاور ایرانی فستیوال‌های فیلم اروپایی، فیلمسازان ایرانی را در این رویدادهای فرهنگی همراهی می‌کرده است. او را می‌شود به‌نوعی مخزن اسرار مگوی ماجراهای حضور چند دهه اخیر سینمای ایران در آن‌سوی آب‌ها دانست. اسراری که، همانطور در این گفتگو می‌گوید، در حال گردآوری و نوشتنشان است. خاطراتی که حتماً در زمان انتشارش بحث‌های فراوانی را موجب خواهد شد. برای گفتگو به کافه‌ای در کنار ایستگاه مترو اودئون رفتیم، ولی آنقدر شلوغ و پُرسر‌وصدا بود که مجبور شدیم کافه‌ای پرت در کوچه‌‌پس‌کوچه‌های اطراف پیدا کنیم و بنشینیم. صحبتمان از فیلم‌های فستیوال کن پارسال آغاز شد و به سال‌های دور رسید، به سال‌هایی که محمد حقیقتِ سینه‌فیلْ ایران را به عشق سینما برای همیشه ترک و به پاریس مهاجرت می‌کند، یک مهاجرت و ماجراجویی سینه‌فیلی. [...]
