در بیشتر کشورها کلیۀ اسنادی که توسط یک سرویس آرشیو کنترل و اداره می‌شوند در یک ساختمان نگهداری می‌شوند. در واقع این نوع ساختمان‌ها می‌بایست برای انواع حوادث و پیشامدها طراحی شوند، پیشامدهایی که یکی از آنها می‌تواند جنگ و ویرانگری باشد. در واقع یک ساختمان آرشیو ایده‌آل ساختمانی است که هم اسناد تاریخی و هم اسناد اداری و جاری را در خود جای دهد و دارای فضاهایی برای ارزشیابی، طبقه‌بندی، تعمیر و مرمت، مطالعه، تهیۀ کپی‌های جدید و ارایۀ خدمات باشد. برای این منظور از سال 1366 تلاش شد برای حفظ و نگهداری اسناد و موارد دیداری و شنیداری، مرکز ملی اسناد و آثار سینمایی و تصویری کشور در محلی متمرکز ایجاد شود، و کلیۀ مواد تصویری موجود در محل مناسبی حفظ و نگهداری شوند. نقشه‌های طرح نهایی گنجینۀ فیلمخانۀ ملی ایران و معماری این مجموعه از اسفند 1371 توسط مهندسان مشاور کامران صفامنش و همکاران وی آغاز شد و پس از آن توسط مهندسان مشاور سازواره نو با طراحی مجدد ادامه یافت که تلاش‌های اداری برای تحقق این آرزو کماکان ادامه دارد. [...]