مقدمه: دو سه سالی ا‌ست که به همت معاونت سینمایی دولت جدید، سینمای «هنروتجربه» ایرانی هم آغاز به کار کرده است. دولت با اختصاص دادن چند سالن محدودْ فیلم‌های اکران‌نشده سال‌های قبل و نیز فیلم‌های مستقل این سال‌ها را به اکران درآورد. از آنجا که این سیاست حمایتی شبحی از سینمای «هنروتجربه» در فرانسه است و از آن گرته‌برداری شده، بنابراین تصمیم گرفتیم در «پنجره عقبی» این شماره به ریشه‌های «هنروتجربه» بپردازیم، سیاستی فرهنگی که چندین دهه پیش اولین‌بار در کشور فرانسه اجرا شد و تا به امروز ادامه دارد. این سیاست فرهنگی در ابتدا بر آن بود که از اکران نوعی فیلم به‌اصطلاح هنری و خاص در مقابل سینمای جریان اصلی و تجاری فرانسوی حمایت کند. بعدها با سیاست‌های صندوق «CNC» و گرفتن مالیات از فیلم‌های تجاری هالیوودی به عرصه تولید فیلم هم وارد شد و توانست سردمدار حمایت از تولید سینمای مؤلف فرانسوی و جهانی شود. [...]