مونترال در مقام شهری برای خوب زندگی کردن، شهرتی به هم زده است و پر بیراه هم نیست اگر به چنین چیزی غره باشد. اما درست از همین زاویه که نگاه کنیم، چه‌بسا مسافر سینه‌فیلی که در سواحل سن‌لوران پیاده می‌شود، احساس کند پا به سرزمین دشمن گذاشته: دو سینمای بی‌روح و سرد «هنر و تجربه»، یک سینماتک نه‌چندان پررفت‌وآمد، چندین مولتی‌پلکس همشکل و نامتمایز که بلاک‌باسترهای مشابه هالیوودی را نمایش می‌دهند… چه اتفاقی افتاده که این «آخر دنیا» جدید با آن سینمای نوپای به‌شدت خلاق، نمی‌تواند جان تازه‌ای به دنیای سینه‌فیلی خودش ببخشد که گویی تشتت و ناهمگرایی‌اش از دور فریاد می‌زند؟ [...]
