حداقل چیزی که می‌توان گفت این است که وقتی کسی فیلمی با چنین موضوعی (اردوگاه‌های کار اجباری) می‌سازد، دشوار است سؤالات مقدماتی معینی از خود نپرسد، ولی امور به گونه‌ای پیش می‌رود که گویی پونته‌کوروو از روی عدم انسجام فکری، بلاهت یا بزدلی، از پرسیدن این سؤال‌ها غفلت کرده است. [...]