استودیویی قدیمی، اتاق‌های کوچک و توبَرتوی بازیگران، دکور و پشت‌صحنه، حتی پشت‌بامی دنج! در این میان عوامل و بازیگران که مدام از کنار هم می‌گذرند، از صحنه به پشت‌صحنه، از اتاقی به اتاق دیگر، از پلکان بالا و پایین می‌روند و دوربین سیال و بی‌وقفه دنبالشان می‌کند. این توصیف‌ها، شاید در وهلة نخست لوکیشن، میزانسن‌ها و حرکات دوربین زیبای بردمن، آخرین ساختة آلخاندرو گونسالس ایناریتو را به یاد بیاورند؛ خود من هم زمانیکه آن فیلم را دیدم همین چیزهایش را دوست داشتم. اما این توصیف‌ها مربوط به آن فیلم نیست، من دارم از استودیو۶۰ صحبت می‌کنم، سریالی که به ماجراهای صحنه و پشت‌صحنة یک برنامة تلویزیونی خیالیِ قدیمی و پرطرفدار به همین نام می‌پردازد. البته نشانه‌های ضمنی فراوانی در سریال هست تا این برنامة خیالی ما را به یاد برنامة کمدیِ بسیار قدیمی و پرطرفدار سَتِردِی نایت لایو بیندازد. [...]
