در ازدحام مشغلهها و غوغاهای بیدلیل زندگی امروز، در رفتوآمدهای تکراری میان دفتر کار و خانه، در میان هیاهوهای بسیار برای هیچ، و خلاصه در این دریای بلبشوی اکران سینما و فقدان عرصه عمومی، دو سه ماه است که جزیرهای کوچک سر از آب بیرون آورده. جزیرهای خوش آب و هوا در اداریترین نقطه تهران؛ خیابان کریمخان زند.
چندی پیش خبری در رسانهها منتشر شد مبنی بر شبمردگی خیابانهای مرکزی تهران. خیابانهایی که در روز جایی برای سوزن انداختن ندارند با تاریک شدن هوا خلوت و دلمره میشود و البته ناامن. خیابان کریمخان تهران نیز از این قضیه مشتثنی نیست. با این حال در این شبهای تاریک و کم رفتوآمد، جزیره به پا شده که کورسوی چراغهایش هر شب روشن و روشنتر میشود. جزیرهای به نام موسسه فرهنگی هنری «آپآرتمان» که اسمش نیز شاید نقیضهای باشد بر زندگی محدود و دور از تکاپوی آپارتمانی. [...]
برای مشاهده متن کامل مقاله نیاز به دسترسی ویژه دارید
چنانچه قبلا در سایت عضو شدهاید، وارد شوید، در غیر اینصورت ثبتنام کنید