از گروه The Forminx آغاز شد، اما این داستان گروه Aphrodite’s Child بود که نامش را برای همیشه در تاریخ موسیقی پراگرسیو راک ثبت کرد. سال 1968، آرتمیوس ونتوریس روسوس، ملقب به دمیس روسوس، خواننده و نوازنده‌ی بیس یونانی‌ـ‌مصری، تصمیم گرفت همراه دوست درامرش، لوکاس سیدراس گروهی تشکیل بدهد تا با استفاده از عناصر موسیقی پاپ و فولک یونانی، موسیقی پراگرسیوـ‌سایکدلیک تازه‌ای بیافریند. برای همین این‌دو موزیسین سراغ ونگلیس رفتند، نابغه‌ای که از چهار سالگی پیانو می‌نواخت و آهنگسازی می‌کرد اما هرگز آموزش آکادمیک ندیده بود و حتی سواد نوشتن و خواندن موسیقی هم نداشت. ونگلیس که با گروه پاپ فورمینکس به شهرت و محبوبیتی درون‌مرزی رسیده بود، بعد از شورش‌های استودیوهای ضبط یونان در اواخر دهه‌ی شصت، راهی پاریس شده بود. در همین شهر بود که او با روسوس و سیدراس و آنارگیروس کولوریس گیتاریست، ملقب به سیلور کولوریس، ملاقات کرد و هسته‌ی مرکزی «افرودیتس چایلد» را تشکیل داد. اما پیش از اینکه گروه برای ضبط اولین آلبومش به استودیو برود سیلور به خدمت سربازی فراخوانده شد و بدین ترتیب وظیفه‌ی نواختن گیتار هم روی دوش دمیس افتاد. با وجود این ضربه‌ی ناگوار، افرودیتس چایلد در سال‌های 1968 و 1969 دو آلبوم End of the World و It’s Five O’ Clock را منتشر کرد و به خاطر صدای خاص دمیس و آهنگسازی غنی ونگلیس در اروپا به شهرت رسید. قطعات “Rain and Tears” و “I Want to Live” از آلبوم اول این گروه جزو تک‌آهنگ‌های محبوب تقریباً تمام کشورهای اروپایی شد. [...]