گوش بده فیلیپ، سومین ساخته‌ی الکس راس پری، یک نویسنده‌ی جوان نیویورکی به نام فیلیپ (جیسن شوارزتزمن) را در برهه‌ای از زندگی‌اش دنبال می‌کند که در طول آن رمانِ دومش را منتشر، همه‌ی تلاش‌های تبلیغاتی برای آن را رد و دوستش اشلی (الیزابت ماس) را ترک می‌کند و مهم‌تر از همه با یک استاد بدعنقِ کلام، آیک زیمرمن (جانتان پرایس)، رفیق می‌شود. پری همچنان به سلولوئید، دیالوگ‌های نیشدار و تصویر گاه خردکننده از روابط انسانی که در فیلم دومش چرخه‌ی رنگ دیده بودیم وفادار است. اما او اینجا همزمان توانسته به تعادلی دلچسب میان بودجه‌ی محدود و گستردن میدان تجربه‌ی روایتش برسد که نتیجه‌اش خلق یک ساختار نسبتاً پیچیده و یک تجربه‌ی بصری بسیار غنی است که درخششش تا مدت‌ها پس از اتمام فیلم برجای می‌ماند. گوش بده فیلیپ یک انزوای خودخواسته را رصد می‌کند که بسیار مختص نیویورک است. نیکولاس الیوت، منتقد نیویورکی، در این گفتگو با فیلمساز می‌کوشد جنبه‌های مختلف این پرتره‌نگاری را به بحث بگذارد. [...]
