در مستند نشانه‌های پر شور زندگی در سینمای نوین آلمان (محصول بی‌بی‌سی، ۱۹۷۶) فولکر شلندُرفِ جوان می‌گوید که او خودش و امثال خودش را در فیلم‌های آلمانی پیدا نمی‌کرده، می‌گوید خودش و فیلمسازهای هم‌نسلش از بچگی مدام فیلم می‌دیده‌اند اما در فیلم‌ها هر جایی را می‌توانستند ببینند جز شهرهای خودشان و آدم‌های معمولی از جنس خودشان. پیشنهاد او برای سینمای نوین آلمان به تصویر کشیدن همین شهرها و آدم‌هاست. جالب توجه است که صاحب همین سخنان سهم مهمی از کارنامه‌اش را وقف ساخت اقتباس‌های ادبی کرده است. کارنامه‌ی فیلمسازیِ بلندِ شلندُرف با یک اقتباس ادبی (آشفتگی‌های تُرلس جوان، 1966) آغاز می‌شود و تا رسیدن به عشق سوان (1984) ــ یک اقتباس ادبی دیگر ــ که می‌توان آنرا نخستین اثر بین‌المللی او به حساب آورد، از ده ساخته‌ی بلندش هفت اثر اقتباس ادبی‌اند، و اگر آثار تلویزیونی و کوتاه را لحاظ کنیم تعداد از این هم بیشتر خواهد بود. [...]