ریزه و بُراق، با چشمان سیاه و بَرّاقِ یک جنگجو که پوز برآمده‌ی یک کمدین را قاب گرفته‌اند، جکی چان بزرگترینستاره‌ی سینمای آسیا است و با محبوبیت روزافزونش در آمریکای جنوبی و اروپا، شاید یکی از بزرگترین چهره‌های محبوب دنیا باشد. و باز، با وجود پشتوانه‌ی محکم استودیوهای پولدار گلدن هاروِست هنگ‌کنگ، چان هنوز نتوانسته است در بازار ایالات متحده رخنه کند. دلایل مخالفت آمریکا با چان انگار فراتر از نژادپرستی محض است، هرچند این نیز بی‌گفتگو یکی از عوامل است. این فقط مربوط به تفرعن آشنای آمریکا نسبت به فقر ابزاری و تکنیکی جهان سوم هم نیست: به گزارش نیویورک تایمز آخرین فیلم چان، پروژه‌ی آ، قسمت دوم (1987) با بودجه‌ی 85/3 میلیون دلاری ساخته شد، بیش از ده برابر هزینه‌ی متوسط یک فیلم هنگ‌کنگی و چیزی در مقیاس یا اجرای آن پیدا نمی‌شود که در یک فیلم هالیوودی مایه‌ی سرشکستگی باشد. و هرچند سدّ زبان همیشه یک مشکل است، به نظر نمی‌رسد در این مورد مانعی تأثیرگذار باشد: حتی جنجال بزرگ (1980) و حامی (1985)،دو فیلم انگلیسی‌زبانی که بنا بود موتور محرک چان باشند، فقط حمایت دوستداران اندکی را جلب کرد. [...]