در آغاز، تنها شاو بود. البته هنگ‌کنگ پیش از اینکه سه برادر شاو استودیوی خود را در سال ۱۹۵۸ برپا کنند، استودیوهای پرشمار دیگری هم داشت ــ گریت وال، لانگ شانگ، سان لوئن، و استودیوی بزرگ فیلم چینی، اما سه برادر، این استودیوها را یکی پس از دیگری از بازار بیرون راندند و پس از اینکه گردنکش‌ترین رقیبشان، کاتای، در یک سانحه‌ی هوایی درگذشت، همه‌کاره‌ی کسب‌وکار فیلم شدند. پیش از شاو، ستاره‌های محبوب و شناخته‌شده‌ی سینمای هنگ‌کنگ فقط محدود به زنان بازیگر بودند، گویش سینمایی به لهجه‌ی بومی کانتونی بود، و رمانس‌ها و موزیکال‌ها پرمخاطب‌ترین فیلم‌ها بودند. اما در سال ۱۹۶۷، با اکران فیلم شمشیرزن یک‌دست، یک فیلم هنرهای رزمی خونبار و مردانه به زبان ماندرین و به کارگردانی چانگ چه که به‌نوعی نمایانگر خشم و آشوب‌های اجتماعی دهه‌ی ۶۰ بود، کمپانی شاو رسماً متولد شد. [...]
