ثبت و ضبط، و نگارشِ وجوه مختلفِ تاریخ سینمای ایران ــ آنطور که واقعاً بوده و شده ــ همچنان خیلی بیشتر دغدغه و مشغولیتِ چند آدم خاص است تا روندی نهادینه. در حقیقت لزومِ ثبت این تاریخ یا هر تاریخ دیگری، فارغ از ارزشگذاریِ محتوای آن، هنوز برای بسیاری به اثبات نرسیده. و چون اهمیتِ اصل مطلب همچنان زیر سؤال است، پژوهش‌های ذیل آن به طریق اولی چندان محلی از اعراب ندارند، بخصوص که لزومِ این دومی (پژوهش) هم، آنطور که باید برای ما ثابت نشده و اگر هم کسی به‌حرف از پژوهش می‌گوید، به‌عمل تمایلی برای هزینه کردنِ مادی و معنوی در این زمینه ندارد. نتیجه آنکه باز هم مثل همیشه سراغی از نهادها و روندهای نهادینه نمی‌توان گرفت، بلکه باید پی‌جویِ آن نام‌های منفردی شد که از خلال سال‌ها، بنا به هر دلیل یا انگیزه‌ی شخصی، گوشه‌هایی از تاریخ سینمای ایران را ثبت کرده‌اند و دست به پژوهش‌هایی درباره‌ی برخی ابعادِ آن زده‌اند. [...]
