قبل از اینکه دانشجوی سینما بشوم، چندان فیلم‌بین نبودم. نه اینکه نباشم یا دوست نداشته باشم، اما آنطور که خوره‌ی فیلم باشم، نه، نبود. شاید درستش این است که اصلاً با فیلم به عنوان یک پدیده‌ی مستقل که برای خودش جایی در زندگی دارد برخورد نکرده بودم. این فیلمهای زبان اصلی زیرنویس‌دار (یا ندار) را تا قبل از سوم دبیرستان و پیش‌دانشگاهی شاید اصلاً نمی‌شناختم. فرزند اول خانواده بودم. برادرم هم که با 6 سال اختلاف سنّی، هنوز برای این حرفها کوچک بود. [...]
