آیا برای بامزه‌بودن حتماً باید کمدین بود؟
من از همان اول کار ــ یعنی از روز جشن و حتی از همان اولین فیلم کوتاهی که با رُنه کْلِمان ساختیم ــ سعی‌ام بر این بوده که به کاراکتر کمیک بُعد واقعی‌تری بدهم. قبلاً مکتب سینمای کمدی‌ای وجود داشته، اگر بشود این‌طور گفت، که کاراکتر با برچسبی به این مضمون در آن وارد می‌شد: «می‌بینید که من مزه‌پران خوبی‌ام، یک‌عالمه کار بلدم بکنم، تردستی بلدم، رقص بلدم، کمدی را خیلی عالی بازی می‌کنم، پانتومیم‌کار خیلی خوبی‌ام، جوک بلدم». پیشترها نوعی مکتب قدیمی سیرک و نمایش موزیک‌هال1 وجود داشته که هر دو در یک مایه بوده‌اند. کاری که به نوبه‌ی خودم سعی داشته‌ام بکنم، اثبات کردن و نشان دادن این واقعیت بوده که اساساً همه‌‌ی آدمها سرگرم‌کننده‌اند. برای خلق موقعیتهای خنده‌دار لازم نیست حتماً کمدین باشید. [...]
