سی‌وهفت پلان‌سکانس با دوربین ثابت از ردیف بدن‌های کرختی که به طرز غریبی با رنگ سفید گریم شده‌اند و با رخوتْ مجموعه‌ای از لحظات ابزورد، مرگ‌های ابلهانه، دادوستدهای رقت‌انگیز و شوخی‌های بی‌رحمانه را در دکورهایی مات و زیر نوری رنگ‌پریده نمایش می‌دهند. تئاتر کوچک روی اندرسن، همچنان کلبی‌مسلکانه و از مرگ بازگشته، همان نمایشی را به صحنه می‌برد که در دو قسمت اوّل سه‌گانه‌اش در باب هستی، آوازهایی از طبقه دوم (2000) و شما، زنده‌ها (2007)، اجرا کرده بود. [...]
