اخیراً، ظریفی در «توئیتر» گفته بود: «من عاشق اَدل هستم، زیرا حس می‌کنید می‌تواند جایگزین هر کس دیگری باشد. از کیتی پری متنفرم، چون حس می‌کنید هر کس دیگری هم می‌تواند جای او باشد.» [بایستی دید] این مفسر کریستن استیوارت را چطور ارزیابی می‌کند، سوپراستار دیگری که توسط همین نسل مصرف‌کنندگان فرهنگ پاپ تقدیس می‌شود، تصادم جوانی و زنانگی؟ سبْک بازی استیوارت، با آن نگاه خیره سرراست و گهگاه خنثی، لکنت‌های زبانی و سر خمیده ذوزنقه‌ای، طرز بیان سریع و بی‌آلایش، حتی از انتقال ماهرانه مویه‌های همگانی اَدل یا ترفندهای ترکیبی افراطی پری در مقام دختر معمولی خروشان، روزمره‌تر است. [...]
