امپراطوریِ بُردواک در 16 ژانویه‌ی 1920، شب قبل از به اجرا درآمدن متممِ هجدهم قانون اساسی ایالات متحده آمریکا و از آتلانتیک سیتی آغاز می‌شود. ایناک «ناکی» تامپسون (استیو بوشِمی)، خزانه‌دارِ آتلانتیک‌ سیتی، در نشستی مقابل خیل شرکت‌کنندگانِ مجمع زنانِ مخالف مشروبات الکلی می‌ایستد. او نمونه‌ی کامل یک سیاستمدار است، که در ابتدا از رئیس انجمن قدردانی می‌کند و بعد از کودکی‌اش می‌گوید که در فقر سپری و بخاطر اعتیاد پدر به الکل تباه شد. چشم حضار به دهان او دوخته شده، و همینطورکه نفسشان بند آمده و با نگاهی مملو از ستایش و همدردی به او چشم دوخته‌اند، چهره‌های اشکبارشان از جلوی دوربین می‌گذرد. ناکی همانطور که دارد با ظرافت از حضار اجازه‌ی مرخصی می‌گیرد ــ نه پیش از آنکه حمایت خود را از آزادی حق رأی زنان اعلام کرده باشد ــ بر اینکه «ممنوعیت مشروبات الکلی به معنی پیشرفت است» تأکید می‌کند. [...]