ـ حرفی برای گفتن دارید؟
ـ آره؛ نروید انگلیس!
دیالوگی که بین آوی (دنیس فارینا) و مسئول گمرک فرودگاه نیویورک در دقیقه‌ی هشتادوپنج قاپ‌زنی (۲۰۰۰) شکل می‌گیرد گذشته از ضدّتبلیغ هوشمندانه‌ای که به‌همراه دارد (شیوه‌ای که مارتین مک‌دونا هم در نخستین فیلم بلندش در بروژ، بواسطه‌ی بدوبیراه‌های پشتِ سرِهم کالین فارل به شهر بروژ، از آن استفاده کرد) شمایی کلّی از بلایی که قرار است سر مخاطب و شخصیت‌های غیربومی فیلم بیاید به دست می‌دهد. [...]
