واژه مینی‌سری، همانطور که پیداست، به لحاظ لغوی از دو بخشِ «مینی» و «سری» تشکیل شده: «مینی» در زبان انگلیسی پیشوندی است به معنای کوچک، کوتاه یا کوچک‌تر/کوتاه‌تر و «سِری» یا به بیان صحیح‌تر «سِری‌ها» (این کلمه چون به تعدادی بیش از یک چیز اشاره دارد، در زبان انگلیسی به صورت جمع نوشته می‌شود اما در زبان فارسی یا به دلیل غلبه تلفظ فرانسه یا در نظر گرفتن آن به عنوان اسم جمع، به شکل مفرد به کار می‌رود) در لغت به معنای دنباله، مجموعه یا زنجیره‌ای از هر چیزی است، و در ترمینولوژی رسانه‌های بصری و نوشتاری، هر مجموعه چندقسمتی از کتاب و داستان و فیلم و برنامه‌های رادیویی یا تلویزیونی را «سری» گویند. اما در چارچوب مطالعات تلویزیون با توجه به شرایط مکانی و زمانی گوناگون تعاریف مختلفی برای این واژه ارائه شده است. لسلی هالیوِل و فیلیپ پِرسِر در کتابشان راهنمای هالیول برای تلویزیون، مینی‌سری را یک سلسله برنامه تلویزیونی «در چهار یا شش قسمت با مدت‌زمان‌های مختلف» معرفی می‌کنند. اما استوارت کانینگام در کتاب ابداعاتِ متنیِ مینی‌سری‌های تاریخی استرالیا آن را «یک برنامه تلویزیونی کوتاه‌مدت با بیش از دو و کمتر از سیزده قسمت…» می‌داند. از سوی دیگر، فرانسیس وین در کتابی به نام تلویزیون: یک تاریخچه، تفاوت اساسی مینی‌سری و سریال را در پیوند با مدت‌زمان پیش‌فرض آنها و در حوزه شخصیت‌پردازی می‌بیند، چنانکه مینی‌سری‌ها بر اساس زمان محدودشان دارای یک آغاز، میانه، و پایان مشخص هستند که سیر تحول شخصیت را به گونه‌ای آشکار به تصویر می‌کشند، امری که دیگر سریال‌ها برای اطاله داستان، آگاهانه از آن اجتناب می‌ورزند. از سرجمع این تعاریف می‌توان به چنین بیانی از مینی‌سری رسید: [...]
