جيـل فُـربْـز و سارا استريت در مقدمه‌ی آخرین کتابشان، سينمای اروپا، به ظواهر رابطه‌ی ميان سينمای آمريکا و اروپا می‌پردازند. آنها اذعان دارند که تعهدی که دارند، پیچیده است: «…اما سؤال اصلی مطرح شده در این کتاب بی‌پاسخ می‌ماند: ویژگیهای مشترک سینمای اروپا کدامند؟» البته آنها به طرح سئوالهای دیگری نیز می‌پردازند: «آيا سينمای اروپا مجموعه‌ای از سينماهای قومی است؟ که بعضی از آنها زنده‌تر و موفق‌ترند؟ آیا روایتهای باز که در سينمای اروپا مقبول‌ترند، در مقایسه با سینماهای دیگر، به مفاهیم متغیرتری پر و بال می‌دهند؟ آيا چنین رویکردی، چنانکه نُؤِِل‌ـ‌‌اسميت [...]
