این پرونده شاید از یک نظر بازگشتی باشد به پروندهی «پنجره عقبیِ» شماره یکم فیلمخانه و بسط ایدههایی پیرامون یکی از دو قطب آمریکا/اروپای آن. به هر حال سینمای عامهپسند (پاپیولار) بخش قابل توجهی از تاریخ سینمای آمریکا را شکل داده است. اینجا سؤالی مشخصتر را طرح کردیم: چطور میتوانیم با سینمای عامهپسند مواجه شویم؟ از یک زاویهی دید «روشنفکرانه» با دغدغهی فرهنگ والا سخت نیست انکار و سرزنش کلیّت این سینما، اما پای نمونههای موردی که پیش بیاید میبینیم که حتی بدعنقترین سینمادوستها نیز دلبستگیهای خود را در این قلمرو فراخ پیدا میکنند. یک لورل و هاردی کافی است برای اثبات این ادعا. [...]
برای مشاهده متن کامل مقاله نیاز به دسترسی ویژه دارید
چنانچه قبلا در سایت عضو شدهاید، وارد شوید، در غیر اینصورت ثبتنام کنید