آن شبِ تابستانی که ایو فرانسیس به لویی دُلوک اصرار می‌کرد به آن سینمای شلوغ در بلوارِ سرِ راهشان پا بگذارند، نمی‌دانست در آستانهٔ لحظه‌ای ا‌ست که نقادی و سینمای فرانسه را تحت تأثیر قرار خواهد داد. دُلوکِ نویسنده و اهلِ تئاتر، مثل هم‌مسلکانِ روشنفکرش در فرانسه، سینما را فرودست می‌شمرد. آن شبِ 1916، شومیِ اولین جنگ جهانی از آسمانِ فرانسه می‌بارید. عدهٔ زیادی از پاریسی‌ها آمده بودند فریبِ سسیل ب. دمیل را ببینند و کمی جنگ ویرانگر را از یاد ببرند. آن فیلم آمریکایی، اولین فیلمی بود که بر تن دُلوک «لرزه» انداخت (نقل از ایو فرانسیس: همسر، بازیگر و منبع الهام او)، و مسیر زندگی‌اش را دگرگون کرد. [...]