کمپانی وایلد ساید کپیهای مرمتشدۀ فاخری از ساختههای داریو آرجنتو منتشر میکند که از میان آنها میتوان به فیلمهای پدیده، جهنم (برای نخستینبار به صورت دیویدی) و فیلم کمتر دوست داشتهشدۀ تاریکی اشاره کرد. فیلمی که برتراند بونلو، هنگامی که به وی پیشنهاد دادیم به تحلیل یک سکانس محبوبش از فیلمهای آرجنتو بپردازد، انتخاب کرده است. چرا به سراغ برتراند بونلو رفتیم؟ این شیفتۀ دیرینۀ سینمای داریو آرجنتو بود که در فستیوال فیلم لومییر در شهر لیون (چهارم تا دهم ماه اکتبر 2010) به معرفی این فیلمساز ایتالیایی و فیلم تاریکی برای تماشاگران مشتاق پرداخت. دلیلم برای انتخاب این صحنه، نمادین بودن آن است. در سینمای آرجنتو، میدانیم که زنها با ریشتراش کشته میشوند، فقط از خود میپرسیم که کارگردانیِ قتل بعدی چگونه انجام میشود. و آنچه من، همچون یک ژست سینمایی فوقالعاده مییابم، این است که آرجنتو آماده است آن را با بیمنطقی تمام محقق کند. [...]