به جا آوردن فیلم نوآر همواره کاری آسان‌تر از تعریف این اصطلاح بوده است. می‌توان یک فروشگاه بزرگ سمعی بصری را تصور کرد که در آن نمونه‌هایی از این فیلم‌ها در قفسه‌ای مابین قفسه‌‌های ترسناک گوتیک و علمی‌ـ‌تخیلیِ تباه‌شهری (dystopian science fiction) گذاشته شده‌اند: غرامت مضاعف آن وسط است، و در منتهی‌الیه دو طرف آدم‌های گربه‌نما و حمله‌ی ربایندگان جسم قرار گرفته‌اند. اما این چینش عناوین مهمی را نادیده می‌گیرد. واقعیت این است که هیچ راه کاملاً رضایت‌بخشی برای سر و سامان دادن به دسته‌بندی در کار نیست، و هیچکس هم مطمئن نیست که فیلم‌های مورد بحث تشکیل‌دهنده‌ی یک دوره‌اند، یا یک ژانر، چرخه، سبک، و یا تنها یک «پدیده». نوآر هرچه که «هست»، بنا به تاریخ‌های استانداردْ در آمریکا آغاز شده، و از سنتز داستان گوشت‌تلخ با اکسپرسیونیسم آلمان سر برآورده. اين اصطلاح همچنین با ویژگی‌های مشخص بصری و روایی در ارتباط است، که برخی تلاش کرده‌اند تا در بازه‌ی سال‌های ۱۹۴۱ تا ۱۹۵۸ محدودش کنند. دیگران مدعی‌اند که نوآر خیلی زودتر از اینها آغاز شده و هیچگاه هم از بین نرفته. یکی از جامع‌ترین منابع (که باز هم تا کامل بودن فاصله زیادی دارد) اثر الِین سیلور و الیزابت وارد با عنوان فیلم نوار: دائرة‌المعارف سبک آمریکایی است كه از ۱۹۲۷ آغاز می‌شود، در زمان حال به پایان می‌رسد، و بیش از ۵۰۰ فیلم از سبک‌ها و ژانرهای مختلف را فهرست می‌کند. [...]
