قهرمانان فضانوردِ جاذبه‌ی آلفونسو کوارون (2013) ــ ساندرا بولاک تازه‌کار و جرج کلونی کهنه‌کار ــ که از سفینه‌ی تخریب‌شده‌شان در فضا رها شده‌اند، در حال شنا (یا غرق شدن) در یک تنگ ماهی بی‌اندازه بزرگ به نظر می‌رسند. اینجا عمق و حجم مفاهیمی توهمی‌اند. توده بی‌وزن است. کوارون در این نمایش سه‌بعدی که بهتر است بر پرده‌های آیمکس عظیم تماشایش کنید، اختلال در تشخیص موقعیت ــ یا به عبارت بهتر، بازیابی موقعیت ــ را القاء می‌کند. نام فیلم هم کنایی است. یک پساساختارگرا ممکن است آنرا به شیوه‌ی دِریدایی خط بزند: جاذبه. [...]