مقدمه: دیدار با آدمکش تازه‌ترین شاهکار فیلمساز بزرگ تایوانی، هو شیائو‌ـ‌شین، از زمان نمایش نخستش در کنِ پارسال مجموعه‌ای از بحث‌ها را ــ بخصوص نزد منتقدان و تماشاگرانی که با کارهای فیلمساز آشنا نبودند ــ رقم زد. برای مخالفان، فیلم به لحاظ بصری قابل توجه اما تهی در داستان یا روایت بود. اما ما در این پرونده بر غنای داستانی و روایی فیلم تأکید کرده‌ایم و بر نگاه یکه هو به داستان‌گویی. در مقاله اول کوشیدم دستاورد فیلم در کار با دست‌مایه‌های ژانر ووشیا را تبیین کنم. و بعد ترجمه مقاله مفصل جیمز اودن ــ که کتاب مهمی هم در مورد سینمای هو به چاپ رسانده ــ را می‌خوانید که اگرچه به فیلم‌های قدیمی‌تر هو می‌پردازد اما می‌کوشد بسیاری از مسائل جدلی بر سر «روایت» در این سینما را به بحث بگذارد. مسائلی که درنگ بر آن‌ها پس‌زمینه مناسب‌تری برای مواجهه با آدمکش به دست خواهد داد. [...]
