یک حلقهی پیاز دیگر بخورید. اولین دیویدی فصل اول را در دستگاه پخش قرار دهید، و دکمهی «پلِی» را فشار دهید. سوپرانوها…، نمیخواهم بگویم تمام شد. اینطور در نظر بگیرید که بالاخره تکمیل شد. یک کلِّ منسجم تشکیل شد. به پایان رسید، اما تمام نشد. زندگی ادامه دارد.
ارجاع به خودِ سریال در آخرین قسمت، کار چندان نامعمولی نیست: نمایش مِری تِیلِر مور، خیابانِ جاهای دیگر، نیوهارت، ساینفِلد و شش فوت زیر زمین تنها چند نمونهی مشهور هستند. و هیچ نمایشی تا به حال ندیدهایم که به اندازهی سوپرانوها بعنوان یک نمایش به خودش آگاه باشد. حتی این نمایش گَری شَندلینگ است هم، که یک کمدی موقعیت است دربارهی کمدیهای موقعیت، تا این حد خودآگاه نیست. [...]
برای مشاهده متن کامل مقاله نیاز به دسترسی ویژه دارید
چنانچه قبلا در سایت عضو شدهاید، وارد شوید، در غیر اینصورت ثبتنام کنید