به‌يقين مدرکی گواه بر اين هست که روانشناسی، و بطور خاص برداشت‌های همه‌گير از گفتار ميان روانکاو و بيمار، نقشی مهم را در شيوه‌های ما برای تعريف، فهم و دگرديسی خويشتن‌های مدرنمان بازی می‌کند. از اين گذشته، اين فرايند در شماری از فيلم‌های سينمايی و سريال‌های تلويزيونی همچون اين را تحليل کن (Analyse This)، رو به نشان گروس (Grosse Point Blank) و سوپرانوها کاوش می‌شود، که همه‌ی آنها تبهکاران و گنگسترهای در حال ورود به‌ درون جهان به‌نسبت پيرامونیِ روان‌درمانی را به تصوير می‌کشند. [...]