از زمانی که پازولینی مقاله «سینمای شعر» را در جشنواره پزارو ارائه داد پنجاه سال می‌گذرد و می‌توان گفت که سینمای گوسمان مثال کاملی از گفتار غیرمستقیم مورد اشاره پازولینی‌ است. در گفتار مورد اشاره پازولینی، فیلمساز در جریان خلاقه فیلم را دوباره زندگی می‌کند و سینما برای گوسمان دوباره زیستن یک تروما و شعری پر از پرسش است. پرسش‌هایی در باب هویتش و شیلیایی بودن. [...]