هیچ فیلمسازی یک جزیرهی تکاُفتاده نیست. اما ؤس اندرسن ــ با کمک نه چندان اندك همکاران همیشگیش ــ تا حد زیادی توانسته در برابر وسوسهی فروختن شخصیتش به مطالبات تجاری مقاومت کند و از موشک شیشهای (1995) به بعد، پیوسته به دنبال ستارهی اقبال دلمشغولیهای هنرمندانهاش بوده است.
نکتهی اصلی نقدهای فیلمهایش در حقیقت چیزی نیست جز این که «چقدر شبیه فیلمهای ؤس اندرسن شدهاند.» قلمروي طلوع ماه، آخرین فیلم اندرسن هم ــ که با همراه قدیمیش بیل موری و همکار فیلمنامهنویسش رومن کاپولا (دارجلینگ با مسئولیت محدود در 2007) به انجام رسیده ــ از این قاعده مستثنا نیست. [...]
برای مشاهده متن کامل مقاله نیاز به دسترسی ویژه دارید
چنانچه قبلا در سایت عضو شدهاید، وارد شوید، در غیر اینصورت ثبتنام کنید