مشکل اصلی فیلمسازان آماتور حس خودکمبینیای است که در برابر سینمای حرفهای دارند. تقسیمبندی "آماتور" انگار ذاتاً تهلهجهای عذرخواهانه دارد. در حالی که اصل کلمه "آماتور" از ریشه لاتینش که به معنی عاشق است، به معنی کسی است که کاری را صرفاً به دلیل عشق به آن کار انجام میدهد، نه از روی ناچاری یا به دلایل مالی. این نشانهای است که فیلمساز آماتور باید در مسیرش دنبال کند.» این چند خط آغازین از مقاله «آماتور در برابر حرفهای» (مجلۀ موویمِیکر، 1959) در واقع خط مشیای است که خود مایا درن در طول سالهای فیلمسازیاش، که به دنبال مرگی زودهنگام به پایان رسید، در پیش گرفت. مایا درن با نام اصلی النورا درنکوسکا در سال 1917 در کییِف شوروی سابق متولد شد و در پنج سالگی همراه خانوادهاش به سیراکیوز آمریکا مهاجرت کرد. پدرش که روانشناسی شناختهشده بود در مدرسه کودکان عقبمانده ذهنی سیراکیوز مشغول به کار شد. هرچند مادرش در کییِف تحصیل موسیقی و رقص کرده بود اما ظاهراً این پدر بود که بیشترین تأثیر را بر ذهنیت روشنفکرانۀ او داشت. درن محصلی تیزهوش بود که در هشت سالگی کلاس پنجم را به پایان برد و بعد از گذراندن دوران دبیرستان در ژنو، در شانزده سالگی وارد دانشگاه سیراکیوز شد. [...]