فیلم‌های زندگینامه‌ای ژانر مشخصی دارند. برای روایت کردن داستان استاد بزرگ چه رویکردی پیش گرفتید؟ اسمش را گذاشته بودیم استاد بزرگ، بعد کردیمش استادان بزرگ، صیغه‌ی جمع، و بالاخره باز هم برگشتیم به همان استاد بزرگ. همین امر گویای رویکرد ماست. در ابتدا می‌خواستیم داستان ایپ مان را تعریف کنیم، بعد به این فکر افتادیم که چنین موضوعی ورای یک فرد خاص است و فیلم می‌بایست داستان جهان هنرهای رزمی و اساتید آنرا در نخستین روزهای جمهوری خلق چین به تصویر بکشد. باز رفتیم به سراغ خود ایپ مان چون فهمیدیم که روایت کردن داستان زندگی او، در واقع ترسیم نوعی روحیه است. این روحیه چه ویژگی‌ای داشت؟ چه کسی در خور لقب «استاد بزرگ» بود؟ [...]
