دوست‌پسرِ دوست‌دخترِ من (اریک رومر، ۱۹۸۷)
دوست‌پسر دوست‌دختر من آخرین قسمت از مجموعۀ «کمدی‌ها و ضرب‌المثل‌ها» شاید بهترین و کامل‌ترین کمدی رمانتیک اریک رومر باشد. هرآن‌چه از یک کمدی رمانتیک اعلا بخواهید در آن پیدا می‌کنید: عشق، خیانت، جدایی، فراق، وصال، اشتباه، سبک‌سری، جوانی، بخت و اقبال، سرنوشت، جابه‌جایی نقش‌ها و بالاخره پایان خوش. کلکسیونی پروپیمان در خوش‌آب‌ورنگ‌ترین ویترینی که می‌شود از رومر تَردل و خوش‌سلیقه انتظار داشت: نور بهاری و دلربای پاریس، چشم‌اندازهای سرسبز و مصفای شهر، فوران رنگ‌هایی که در گوشه‌گوشۀ نماهای داخلی و خارجی به چشم می‌خورد، رودخانه، ساحل، قایق‌سواری، تعطیلات، معماری‌های چشم‌نواز مدرن و کلاسیک و الی ماشاءالله پری‌رویان و پسرکان خوش‌برورو و خوش‌قدوقامت. گویی چند موجود بهشتی در جنت عدن دارند سر به سر هم می‌گذارند. [...]
