همه ما کموبیش این قصّه معروف را شنیدهایم: وقتی مجری مراسم جشن انجمن منتقدان سینمای فرانسه نام ژاک ریوِت را خواند تا جایزه فیلم زیبای مزاحم را به او اهدا کند، ریوِت روی صحنه نرفت. او اصلاً تـوی سالن نبود. کمی بعد تیم جستجو آقای کارگردان را در یکی از سالنهای کوچک سینماتک طبقه پایین ــ غرق تماشای ژنرال باستر کیتون ــ پیدا کرد. [...]
برای مشاهده متن کامل مقاله نیاز به دسترسی ویژه دارید
چنانچه قبلا در سایت عضو شدهاید، وارد شوید، در غیر اینصورت ثبتنام کنید