دارم به عکسهای برخی ساختمانهای مرکز شهر تهران ــ بهعنوان نمونههایی حالاـروـ بهـزوال از تجربهی مدرنیتهی ایرانی در دهههای چهل و پنجاه ــ که در شمارهی یکم فیلمخانه منتشر شده نگاه میکنم. بر تابلوی سردر یکی از مغازهها با کرکرههای پایینکشیدهاش نوشته شده «بایگانی مدرن». چندان مشخص نیست این بایگانی مدرن مغازهای متروک است یا فقط در زمان گرفته شدن عکس تعطیل بوده و کرکرهاش کشیده. این هم که مغازهی چه بوده و احتمالاً آنجا چه فروخته میشده یا میشود مشخص نیست. ولی به هر حال یک چیز مشخص است: تعطیل است! [...]
برای مشاهده متن کامل مقاله نیاز به دسترسی ویژه دارید
چنانچه قبلا در سایت عضو شدهاید، وارد شوید، در غیر اینصورت ثبتنام کنید