از جیمز نیرمور در شمارهی گذشته مقالهی «فیلم نوآر آمریکایی: تاریخ یک ایده» را کار کردیم که به ریشههای فیلم نوآر میپرداخت. اینبار مقالهی دیگری از نیرمور را انتخاب کردهایم که در آن، با همان نگاهِ موشکاف و محققی که از او سراغ داریم، به پیجویی ریشههای «امر گروتسک» در کارنامهی استنلی کوبریک پرداخته و آنرا به عنوان مؤلفهای کلیدی در سبک فیلمسازیِ هنرمند تبیین کرده است. گذشته از زاویهدیدِ جذاب و تأملبرانگیز مؤلف، دیگر ویژگی مهم مقالهی او چشماندازی است که از مقولهی «سبک» در جهان یک هنرمند ترسیم میکند و نشان میدهد که برای سخن گفتن از «سبک یک فیلمساز» چه ابعاد متنوع و گوناگونی را باید در نظر داشت. از اینها که بگذریم، پرداختن به استنلی کوبریک محتاج هیچ بهانه و مناسبتی نیست؛ نام او در افق هر بحثی پیرامون سینما، همواره حیّ و حاضر است. [...]